تلسکوپ فضایی اسپیتزر که در حال حاضر بزرگترین تلسکوپ مادون قرمز جهان به شمار می آید در تاریخ 25 اوت 2003 میلادی برابر با 3 شهریور 1382 خورشیدی در پایگاه فضایی کیپ کاناورال فلوریدای آمریکا و توسط موشک دلتا 2 به فضا فرستاده شد . اسپتزر برای آنکه دریافت کننده ایده آلی برای امواج مادون قرمز باشد به دمایی نزدیک به صفر مطلق 273 – رسانده شده و برای بهبود و حفظ این شرایط مسلح به یک سپر حرارتی محافظتی است تا آن را در برابر تابش های خورشیدی محافظت کند و تاثیرات گرمایی را بر روی آن حذف کند .
عمر کاری این تلسکوپ 800 میلیون دلاری بیش از 5 سال برآورد شده است و در مداری به مرکزیت خورشید در حال گردش و جمع آوری اطلاعات از منابع مادون قرمز است که این ویژگی اسپیتزر باعث شده تا اخترشناسان بتوانند مناطق سرد و چگال و ژرف فضا و همچنین غبارهای بین ستاره ای را مورد بررسی قرار داده و بتواند پیش ستاره ها و ستارگان بسیار کوچک و نوزاد را که در این طیف امواج گسیل می دارند را مورد مطالعه قرار دهد در ضمن مطالعه بر روی سیارات فراخورشیدی از دیگر وظایف این تلسکوپ به شمار می آید . طول موج کاری این تلسکوپ بین 3 تا 180 میکرومتر است .